کوه کرکس 3925 متر

نام فارسی :  کوه کرکس

موقعیت جغرافیایی : کوه کرکس واقع در رشته کوه های ممتد مرکزی ایران و در غرب شهرستان نطنز در شمال اصفهان واقع گردیده است.

بررسی توپوگرافی قله : قله مرتفع کرکس و قله نزدیک به آن موسوم به شاهین به ارتفاع 3800 متر در محاصره برج های سنگی و صخره ای کوتاه تری قرار دارند که جناح های شمالی، شرقی، جنوب شرقی و غربی آن را پوشانده اند. قله فقط از طریق یال شمالی و گردنه گورآباد به سایر ارتفاعات از جمله کرگز کاشان متصل است.

مسیر صعود به قله : اوایل پاییز ماه است. درجه برودت هوا پایین آمده است. بر سراسر نواحی البرز برف سپید اندکی نشسته است و هر چقدر از آن فاصله می گیریم و به کویر مرکزی ایران نزدیک می شویم و از رد برف ها کمتر اثری به چشم می خورد. کوه های جنوبی قم نیز قدر ی سپید گشته اند. در جاده کاشان زمانی که ارتفاع کوه ها بیشتر می شود حجم سفیدی نیز افزایش می یابد. به نطنز می رسیم تا شبی را مانده و فردا صبح برج افسانه ای کرکس را یک دست سپیدپوش بیابیم. قله خود را در پس برج صخره ای بزرگی مخفی کرده است. پس مجبور هستیم برای دیدن رخ آن، کوه را از سمت جنوب دور زده در جاده ای که به سوی مورچه خورت می رود در محلی به نام کشه که آبادی بزرگی است از جاده اصلی منحرف شویم. در سمت راست رو به شمال می توانیم قله را ببینیم. کشه آبادی بسیار زیبایی است.

درختان میوه اینک خشک و بی برگ و برشده اند.سردی خاصی در هوا موج می زند ده آرام و ساکت منتظر کوهنوردانی است که از دورترین نقاط کشور به سویش می آیند. از کوچه پس کوچه های ده رو به شمال مسیر را در میان باغات ادامه داده، پس از مدتی کوتاه به منطقه ییلاقی بزرگ و مسطحی به نام لیاسن می رسیم (1).

در ادامه راه مجدداً به سمت شمال حرکت می کنیم.تا وارد دره رودخانه کوچکی شده و به جانپناه قرمز رنگ کرکس برسیم (2).

در بالای جانپناه مرز برف سپید دیده می شود و شیب تندی تا قله ای در بلندای آن امتداد دارد. مسیر را با زیگزاگ های بزرگی در امتداد شیب و یال کوتاه سنگی آن ادامه می دهیم. تا اینکه بر بلندای قله فرعی قرار می گیریم (3). از اینجا قله اصلی کرکس با برج کوچک صخره اش در شمال پس از برج های طامه و طرق گورآباد دیده می شود. راه کوتاه را با گذر از تکه ای صخره طی کرده بر قله کرکس قرار می گیریم به علت صاف بودن هوا کران تا کران دریای بی پایان کویر به چشم می خورد. در افق شرقی می توانیم کورسوی چراغ های امامزاده علی عباس را ببینیم. هوا به شدت سرد شده است و ابرها دارند از راه می رسند. ما نیز فرصت را زیاد از دست نمی دهیم و به آرامی از شیب قله به سوی جانپناه باز می گردیم. قصد اقامت در جانپناه را نداریم. استراحتی می کنیم و در حالی که برف به آهستگی می بارد خود را به لیاسن و سپس در آخرین رمق های خورشید پاییزی به آبادی کشه می رسانیم.

بهترین زمان برای صعود به قله کرکس در اردیبهشت ماه است.

وضعیت قله در زمستان : صعود زمستانی کرکس از مسیر جنوبی با خطر ریزش بهمن توأم است. یال های شمالی مطمئن تر و کم خطر تر هستند. آمادگی برای مقابله با خرابی ناگهانی هوا و سرمای بیش از حد مناطق نزدیک به کویر همچنین احاطه و شناخت نسبت به مسیر صعود از جمله عوامل موفقیت در صعود زمستانی به این قله به شمار می روند.

منبع: سایت کویرها و بیابان های ایران

http://www.irandeserts.com