گزارش صعود به قله سبلان از جبهه شمال شرقي
سرپرست: حسين بيك زاده
جلودار: آقاي حاج محمدي
عقب دار: محمد نادعلي نسب
عكس و گزارش: محمد گائيني
اين هفته منطقه سبلان يا ساوالان و قله سلطان ساوالان ميزبان گروه كوهنوردي البرز بود.
يك برنامه سه روزه (13-15 تيرماه 88) كه تنها يك روز آن به صعود اختصاص داشت و دو روز ديگر در راه بوديم.
صبح روز شنبه 8 نفر از اعضاء منتخب گروه البرز توسط يك دستگاه سواري ون از قم حركت خود را شروع كردند. ساعت شروع حركت 6 صبح در نظر گرفته شده بود اما حركت با يك ساعت تاخير همراه بود كه علت آن عدم هماهنگي هاي لازم براي تهيه چادر عنوان شد. ساعت 9 يك نفر ديگر در تهران به گروه پيوست و در نهايت تيم 9 نفره البرز به سوي اردبيل راهي شد. در بين راه چندين بار توقف براي بنزين، استراحت، اقاقيا(!) و يك توقف ويژه براي صرف نهار داشتيم. آقاي افتخاري عضو جديد و شايسته گروه به مناسبت اولين صعود بالاي 4000 خودشان كه هفته پيش و در قله پاشوره به بچه ها وعده داده بودند گروه را در رستوران مشت حسن! به باقلاقاتوق (يا به قول بچه ها اشكنه + باقلا) مهمان كردند.
ساعت 21:30 در ميدان اصلي لاهرود كوله ها را از ون به درون لاندرورها منتقل كرديم و در ساعت 22:20 با دو دستگاه لاندرور به سمت شابيل و از آن جا به سمت پناهنگاه شمال شرقي حركت كرديم. به گفته راننده يكي از لاندرورها، اين ماشين ها به صورت شبانه روزي در لاهرود آماده انتقال كوهنوردان به پناهگاه هستند. از لاهرود به شابيل جاده آسفالته بسيار خوبي وجود دارد اما از شابيل تا پناهگاه جاده بسيار ناهموار است و حتما بايد با لاندرور رفت. بنابراين مي توان تعويض ماشين ها را در شابيل هم انجام داد.
ساعت 23:40 در پناهگاه شمال شرقي پياده شديم و درون پناهگاه آكنده از بوي رنگ! مستقر شديم. پس از صرف شام و آماده كردن كوله هاي حمله (حمله به معني يورش به قله و نه كوله هايي كه حمل مي كنيم!) حدود ساعت 1 خاموشي اعلام شد. البته سه نفر از اعضاي گروه به منظور فرار از بوي رنگ و تست چادر آقاي پورصدري در بيرون پناهگاه شب را به صبح رساندند.