نام انگلیسی:  Bijar & Chekar wetland hunting prohibited area     نام فارسی :  منطقه شكار ممنوع بیجار و تالاب چکر

منطقه شکار ممنوع بینا و بیجار و چکر  به مساحت50000 هکتار در منطقه مرزی  شهرستان ایلام ، گستره طبیعی با حدود80 زیستگاه با ارزش یکی از غنی ترین محیطهای طبیعی را در کشور داراست . درغرب شهرستان ایلام ودر منطقه بولی و در ناحیه چکر تالاب زیبای چکر قرار دارد. مساحت آن در حدود 3 هکتار و ارتفاع آن 600 متر است. عمق آن در حدود 5/2 متر است . این تالاب در منطقه گرمسیری قرار دارد ولی آب آن دایمی است .عمق آن بستگی به میزان بارش در طول سال دارد. منبع آب آن نزولات جوی و چند چشمه جوشان میباشد .متوسط دمای آن 24 درجه سانتی گراد است. اطراف تالاب را نیزار فرا گرفته است.

منبع:

سایت http://www.irandeserts.com

در زيستگاه هايي با ويژگي هاي بارز كه جمعيت جانوري آنها به دليل شكار بي رويه رو به كاهش است و از اين رو به حمايت نياز دارند، براي مدتي محدود و به طور معمول 3 تا 5 سال، شكار ممنوع مي شود. چنانچه جمعيت جانوري منطقه اي دراين دوره ترميم شود، مي توان آن را با توجه به ساير معيارها، به عنوان يكي از مناطق چهارگانه تحت مديريت تعيين كرد. راهكار تعيين مناطق شكار ممنوع را مي توان پشتوانه اي براي حفاظت از ذخاير طبيعي كشور و نوع آزمون براي بررسي قابليت هاي مناطق، براي پيوستن به مجموعه مناطق حفاظت شده دانست.

منطقه شکار ممنوع آغگل، ماکو

نام انگلیسی:  Aghgol hunting prohibited area     نام فارسی :  منطقه شكار ممنوع آغگل، ماکو

منطقه شكار و تيراندازي ممنوع آغگل از شمال به روستاي قوس واقع در مرز ايران و تركيه، از غرب به پاسگاه مرزي ديم قشلاق به طرف جنوب در امتداد حد مرزي ايران و تركيه تا روستاي ياريم قيد علياوسطي و سفلي، از جنوب به قريه ياريم قبه سفلي در امتداد جاده ماشين رو به طرف شرق و از شرق به قريه شور ابلاغ بالا در امتداد جاده ماشين رو به طرف شمال محدود مي شود.

این منطقه با توجه شرایط طبیعی از قدیم زیستگاه گونه های مختلفی از حیات وحش بوده که طی چند سال اخیر به دلایلی از تعدا آنها به شدت کاسته شده بود علی هذا با توجه به پوشش گیاهی مناسب و شرایط زیستی خوب، به منظور احیای نسل وحوش و ترمیم زیستگاه تعداد 90 راس قوچ و میش وحشی از جزیره کبودان زنده گیری و در این منطقه رها سازی شده است.

منبع:

http://www.irandeserts.com

روز درختکاری یکی از روزهای سال است که در آن مردم تشویق به کاشتن نهال می‌شوند. این روز در چندین کشور گرامی داشته می‌شود. این روز معمولاً در روزهای پایانی زمستان یا روزهای نخست بهار است. در ایران این روز ۱۵ اسفند (۵ مارس) هر سال است.^[۱] در ایران (هفته منابع طبیعی از ۵ تا ۱۲ مارس) و آفریقای جنوبی (۱ تا ۷ سپتامبر) علاوه بر این، هفته‌ای برای گرامی‌داشت گیاهان تعیین شده است.

این روز برای نخستین بار توسط جولیوس استرلینگ مورتون از ایالت نبراسکا در ۱۰ آوریل ۱۸۷۲ پایه گذاشته شد. در ایالات متحده بعدها این روز (Arbor Day)، به چهارمین جمعه آوریل، منتقل شد.

منبع: ویکی پدیا

1. احساس مسئولیت در قبال فرزندانمان تا در آینده بتوانند همچون ما از طبیعت بهره ببرند.

2. برنامه های کوه نوردی پرجمعیت که فشار ناگهانی زیادی بر طبیعت وارد می سازد، اجرا نکنیم.

3. در هنگام کوه نوردی، چونان یک محیط بان مسئول، مراقب تخلف ها و آسیب رسانی های احتمالی دیگران باشیم، بیشتر کسانی که اشتباه کوچکی مرتکب می شوند، با یک تذکر محترمانه قانع می شوند.

4. از فعالیت های مخرب محیط های کوهستانی گزارش تهیه و برای انعکاس آنها در رسانه ها و اطلاع رسانی به سازمان های مسئول اقدام کنیم.

5. به جای درخواست از مسئولان برای ایجاد تسهیلات کوه نوردی در دل طبیعت(مانند پناهگاه)، خواستار ساخت خانه ی کوه نورد در شهر یا روستا به منظور برگزاری نشست ها و تاسیس کتابخانه و مرکز اطلاعات کوه نوردی شویم، یا به جای حمایت از پناهگاه سازی، خواستار ایجاد مجتمع های کوهستانی در مبادی مسیرها و دامنه ی کوهستان شویم.

6. در سازمان های غیر دولتی (NGO های) طرفدار محیط زیست عضو شویم و در برنامه هایی مانند روز پاک سازی کوهستان، روز جهانی کوهستان، روز جهانی زمین پاک، روز ملی دماوند و ... مشارکت کنیم.

7. کنترل رشد جمعیت، به عنوان عامل اساسی در حفظ محیط زیست و ارتقای کیفیت زندگی است.

8. مشارکت در اداره ی امور مربوط به محیط زیست و رعایت اصول طبیعت گردی پاک را ترویج کنیم.